Antywirusy na Androida istnieją tylko dlatego, bo da się je napisać. Przykładowo w iPhone nie można skanować pamięci urządzenia, więc nie można napisać antywirusa i to jest powodem, że takie aplikacje nie istnieją dla iOS, a nie fakt, że nie ma wirusów. Tymczasem wiele ludzi daje sobie wciskać bzdury w (sponsorowanych) artykułach twierdzących jaki to Android jest zawirusowany... Na Androida wirusów po prostu nie ma - ich istnienie nie jest technicznie możliwe. Podstawą określenia szkodliwego oprogramowania wirusem jest zdolność do replikacji, czyli zarażania innych programów a to w Androidzie jest absolutnie niemożliwe, gdyż ze względu na maszynę wirtualną Javy każda aplikacja uruchamiana jest w swojej piaskownicy (tzw. sandbox) i nie może przejść przez pamięć do innej aplikacji. Aplikacji na dysku też nie może modyfikować, gdyż zniszczy podpis aplikacji, więc po prostu ją uszkodzi.
Jedyny problem może się pojawić gdy użytkownik świadomie zainstalował i świadomie uruchomił szkodliwą aplikację (czyli malware). Wystarczy jednakże zachować proste dwa kroki: nigdy nie instalować aplikacji spoza Google Play, a i nawet nad instalacją tych z Google Play zastanowić się dwukrotnie, przejrzeć opinie, a jeśli jest ich mało - poczekać, aż zbierze się więcej.
Summa summarum: najlepszym antywirusem jest mózg. Niestety nie jest darmowy - trzeba go długo trenować. 😉